... je jedan od najznačajnijih kompozitora moderne muzike. Rođen je 1881. godine u Nađsentmiklošu (danas Rumunija). Otac mu je u to vreme bio direktor škole, a majka učiteljica. Pošto je sama dobro svirala klavir, majka je sina počela podučavati već u petoj godini. Tadašnje "čudo od deteta" gimnaziju pohađa u Nađvaradu i Bratislavi. Na Muzičkoj akademiji u Budimpešti završava klavir i kompoziciju sa odličnim uspehom. 1905. godine kao 24-godišnji mladić, Bartok se upoznaje sa bogatsvom mađarske narodne muzike. Mađarski folklor za koji se on interesovao, bitno se razlikovao od ciganskog koji su List i Brams svojevremeno proširili svetom pod firmom autentičnog mađarskog folklora. Iste godine počinje da radi na sakupljanju mađarskih narodnih melodija.

Prvi svoj rad izdaje 1906. godine pod imenom Mađarske narodne melodije. Njegov istraživački rad primorava ga da putuje zemljom. Uskoro mu granice Mađarske postaju preuske, pa svoja istraživačka putovanja proširuje na celu jugoistočnu Evropu i severnu Afriku.

1907. godine postaje profesor Muzičke akademije u Budimpešti. Kao rezultat proučavanja narodnih melodija, Bartok-kompozitor vremenom napušta prvobitne uzore Debisija i Riharda Štrausa i formira sopstveni muzički izraz. 1934. godine, počinje da radi pri mađarskoj Akademiji nauka, na formiranju kolekcije mađarske narodne muzike.

1939. godine izbijanje rata, njegovo protivljenje nacizmu i smrt njegove majke, utiču da se 1940. odluči da emigrira u SAD. Sam Bartok svoj odlazak nije smatrao definitivnim. U Americi nastavlja da živi i stvara povučeno, kao i do tada.

Sigurno najznačajniji predstavnik mađarske nacionalne muzike i jedan od velikana klasike 20-og veka, bio je i sakupljač narodne muzike, nastavnik, klavirski umetnik i kompozitor. Pisao je scensku, orkestarsku i koncertnu muziku. Iza njega je ostalo više stotina klavirskih dela, horska muzika, pesme i pedagoški radovi.

Može se slobodno reći da je Bela Bartok bio od jednakog značaja za mađarsko muzičko stvaralaštvo, koliko i Vuk Stefanović Karadžić za srpsku književnost. Uzevši u obzir Bartokov internacionalni doprinos, jasno je da se radi o geniju svoga vremena.

Od njegovih instrumentalnih dela najpoznatija su: Gudački kvartet br.5, Koncert za orkestar, Koncert za violinu i orkestar, Drugi i Treći klavirski koncert, i Muzika za gudače, udaraljke i čelestu.

1945. umire u Njujorku gotovo anoniman. Punu afirmaciju i svetsku slavu nije stekao za života. 1988. njegovi posmrtni ostaci prenose se u Mađarsku. Danas je jedan od najpopularnijih modernih kompozitora u Americi.